Aerodynamica Pagina: 1 van 2

Elke fietser moet de weerstand van de wind overwinnen. De meeste recreatie-fietsen - waar men rechtop zit - hebben slechte stroomlijning.
De moderne fietsen zijn echter ontworpen met betere aerodynamica; alleen is het menselijk lichaam niet goed ontworpen om door de wind te snijden. Wielrenners zijn zich bewust van de weerstand van de wind en hebben door de jaren heen verschillende technieken bedacht om deze te overwinnen. Fietsontwikkelaars en -uitvinders hebben geëxperimenteerd in het ontwikkelen van alternatieve fietsontwerpen en "HPV"'s ( Human Powered Vehicles)= menskracht-voertuigen, met de nadruk op betere aerodynamische prestaties.

Weerstand van wind

Elke fietser die ooit flink tegen de wind in heeft gefietst weet wat weerstand van wind is; het is uitputtend! Om vooruit te komen moet de fietser door een massa lucht voor hem komen. Dit vraagt energie. Een aerodynamische doelmatigheid, een gestroomlijnde vorm dat glad door de lucht snijdt, maakt het de fietser mogelijk harder te gaan, met minder inspanning. Maar hoe harder de fietser gaat, hoe meer hij de weerstand van de wind ervaart en hoe meer energie het kost deze te overwinnen. Wanneer wielrenners grote snelheden willen bereiken, richten zij zich niet alleen op grotere kracht, die zijn grenzen heeft, maar ook op betere aerodynamische doelmatigheid.

Een aerodynamische wrijving bestaat uit twee krachten: een luchtdruk-rem en direkte wrijving (ook bekend als voorkant-wrijving of huidwrijving). Een hindernis, een onregelmatig objekt dat de wind die er langs waait verstoort, dwingt de lucht te wijken van de voorkant van het objekt. Lage drukgebieden achter het objekt resulteren in een remmende druk tegen het objekt. Met hoge druk aan de voorkant en lage druk aan de achterkant zal de fietser letterlijk naar achteren getrokken worden.
Gestroomlijnde ontwerpen helpen de lucht meer glad langs de lichamen te gaan en verminderen de remdruk.

Op een vlakke weg, is de aerodynamische wrijving verreweg de grootste hinder voor de snelheid van de fietser, uitgerekend voor 70 tot 90 procent van de weerstand gevoeld tijdens het fietsen. Het enige grotere obstakel is een berg opklimmen: de krachtsinspanning die nodig is om bergop te fietsen tegen de kracht van de zwaartekracht weegt veel zwaarder op tegen de weerstand van de wind. Direkte wrijving die ontstaat wanneer de wind in kontakt komt met de voorkant van de fietser. Wielrenners dragen vaak "skinsuits" oftewel huidpakken om direkte wrijving te verminderen. Direkte wrijving is een kleinere faktor dan de rem van de luchtdruk.

Vul de informatie in de vakjes

Jouw snelheid (km./uur)
op een snelheidsmeter
+(plus) is vooruit
-(min) is achteruit

Windsnelheid (km./uur)
is -(min) bij wind in
de rug, + bij wind van
voren (in relatie tot constante de grond)

Gewicht in ponden

Helling is de hoek van de helling. 0 is vlak, 90 is een vertikale muur.

Druk op de calculatie-knop.

Noteer de wrijving en kracht die
nodig zijn om een constante snelheid aan te houden.

Verminderen van de weerstand

Frame-bouwers en ontwerpers hebben
gewerkt aan meer aerodynamische
efficiente ontwerpen. Sommige recente ontwerpen zijn gericht op het vervangen van ronde banden in ovale banden of druppel-vormige banden.
Het is moeilijk een balans te vinden
tussen de sterkte-gewicht-verhouding
terwijl het de aerodynamische efficien-
tie moet verbeteren. Verbeteringen aan
de wielen hebben waarschijnlijk de meeste
invloed gehad. Een standaard gespaakt wiel
wordt wel beschreven als een "eierklopper",
die kleine draaikolkjes maakt als het wiel
ronddraait, wat een remming veroorzaakt.
Schijfwielen, die over het algemeen zwaarder zijn dan de gespaakte tegenhanger, produceren minder wind-remming en -turbulentie wanneer ze draaien.

  Aerodymanica Pagina: 1 van 2
Klik op Forward hieronder om verder te gaan.