Top Navigation Bar
 

  Aerodynamica Pagina: 2 van 2


 

Drafting

Drafting is een belangrijke techniek in baanfietsen. Exploratorium Senior Wetenschapper: Paul Doherty verklaarde: "Als de fietser door de lucht beweegt produceert hij een turbulentie achter zich. Dit veroor-zaakt draaikolken. Deze draaikolken maken een lage druk gebied achter de fietser en een windgebied dat langs de fietser beweegt. Wanneer je achter een fietser zit en je beweegt je in de wind van de fietser voor je kun je daar je voordeel uit halen. De lage druk beweegt je vooruit en de draaikolken duwen je vooruit.

Paul Doherty
RealMedia Clip
Paul Doherty van het Exploratorium aan het woord over drafting.

 

Verrassend is dat drafting niet alleen helpt om de leider te volgen, maar de koploper heeft er ook voordeel van. Paul verklaart: "Interessant is dat bij het meegaan in de draaikolk je de prestatie van de fietser voor je ook verbetert. Dus twee mensen die draften verbruiken minder energie dan twee die dat niet doen als ze dezelfde afstand in dezelfde tijd overbruggen."Terwijl de koploper voordeel haalt uit deze situatie zal de koploper nog wel veel meer energie verbruiken dan degene die volgt.

In baanrijden, rijden de fietsers in een groep bij elkaar, bekend als het "peleton" of een afgepaste lijn, een "echelon" genoemd. Fietsers die hier deel van uitmaken kunnen tot 40% energie besparen vergeleken met fietsers die niet drafting in de groep.
Om zo efficient mogelijk te draften, moet de fietser zo dicht mogelijk achter de fietser voor hem rijden. Veel professionals rijden binnen centimeters achter de voorligger aan. Hoe kleiner de afstand hoe minder wind-weerstand.

Le Tour de France: de grote wedstrijd

Aerodynamica speelt een enorme rol in de grootste wielrenwedstrijd van de wereld, de Tour de France; overbrugging van 4000 kilometer in drie weken fietsen. Deze fietsers zijn goed getest op: snelheid, strategie en hart. De fietsers rijden meestal in een groep, een "peleton" genoemd, wat een enorme draft veroorzaakt. In elke etappe testen de wielrenners zichzelf in het bergterrein van de Alpen en de Pyreneeen. De etappes kunnen 6 tot 8 uur duren waarin ze 145 tot 240 kilometer moeten afleggen. De wielrenners kunnen daarin meer dan 10.000 calorieen verbranden. Degene die de kortste tijdsduur heeft voor al de etappes samen is de winnaar. Zoals de Tour-winnaar Pedro Delgado in 1988 het uitdrukte:" Dit is de oorlog van de wielrenners; zo noemen wij het".

De klimstukken in de Alpen en de Pyreneeen zijn steil en de venijnige tegenwind die door de velden van Frankrijk waait betekent dat de vlakke stukken maar weinig rust bieden. Een fietser alleen kan tot een stilstand gedwongen worden. In deze condities, strekt het peleton zich uit tot een diagonale lijn die een "echelon" wordt genoemd. Deze afgemeten lijn van rijders is bedacht om de koplopers te laten vechten tegen de wind, terwijl de volgers kunnen schuilen, afwachtend op hun beurt aan kop te moeten fietsen.
Wanneer er een echelon wordt gevormd wordt de lengte ervan bepaald door de breedte van de weg, wat resulteert in een onstuimige strijd in de "goot" voor de laatste plaatsen in de echelon lijn. Ondanks dat de fietsers in de echelon 15-30% voordeel hebben kan het ook mislukken. Dankzij de Echelon kan de wedstrijd gewonnen worden, maar het kan ook leiden tot een lange, nutteloze achtervolging.



Bij het mountain-biken, lijkt drafting minder belangrijk. "Cross-country"-kampioene uit de VS, Ruthie Matthes verklaart:

"In mountain-biking is drafting nauwelijks een faktor. De snelheid is minder( dan bij baan-fietsen) en de rol-weerstand is groter. Drafting helpt voor het mentale aspect, om tempo te houden met degene voor je, maar voor het verbruik van minder energie is het geen grote faktor. Naast de grotere weerstand van de wielen en de lagere snelheid is drafting erg moeilijk doordat de koersen erg op en neer gaan.


Ruthie Matthes
RealMedia Clip
Ruthie Matthes discusses drafting in mountain biking.

Ligfietsen en HPV's

Drafting is niet altijd een optie en de voordelen zijn begrensd. De makkelijkste manier om de windweerstand te overwinnen en de afremming te verminderen is door meer gestroomlijnd te worden. In een liggend ontwerp, trapt de fietser vanuit een zit-positie, die de fiets minder profiel geeft en dat maakt het aerodynamisch meer efficient.
Lig-fietsen bestaan al meer dan honderd jaar, maar hebben nooit de populariteit van de
van de rechte veilige fiets overwonnen.


"Human-Powered Vehicles", oftewel voertuigen op menskracht, werden in de zeventiger jaren erg populair; de fiets bereikte een nieuw hoogtepunt de twee opec- olie-embargo's veroorzaakte een publieke bewustwording van alternatieve transportvormen.
De meeste "menskracht-voertuigen" hadden een lig-model en een lichtgewicht buitenkant om het voertuig meer gestroomlijnd te maken en huidweerstand terug te dringen.
Deze "HPV's" kunnen grote snelheden bereiken. De wereldrecordhouder in de 200 meter bereikte meer dan 110 km. per uur!

Recumbent
Een zelfgemaakte ligfiets.
Ligfietsen behaalde veel snelheid- en lange afstandrecords en zijn comfortabel om te berijden. Ze zijn zo efficient dat veel wedstrijden ze niet toelaten omdat de fietsers op de traditionele modellen in het nadeel zullen zijn. Er zijn een paar nadelen van het ligmodel. Een ervan is de prijs, omdat ze nog niet in grote massa's worden geproduceerd zoals de traditionele fiets; eem andernadeel is dat ligfietsen moeilijker te zien zijn op de weg, al hebben ze vaak wel een oranje vlaggetje zodat de automobilisten ze op tijd kunnen ontwijken.

 

  Aerodymanica Pagina: 2 van 2
Klik op Forward hieronder om verder te gaan

Bottom Navigation bar
©1997-1999 The Exploratorium / Vertaling: newMetropolis