Verrassend is dat drafting niet alleen helpt
om de leider te volgen, maar de koploper heeft er ook voordeel
van. Paul verklaart: "Interessant is dat bij het meegaan
in de draaikolk je de prestatie van de fietser voor je ook verbetert.
Dus twee mensen die draften verbruiken minder energie dan twee
die dat niet doen als ze dezelfde afstand in dezelfde tijd overbruggen."Terwijl
de koploper voordeel haalt uit deze situatie zal de koploper
nog wel veel meer energie verbruiken dan degene die volgt.
In baanrijden, rijden de fietsers in een groep
bij elkaar, bekend als het "peleton" of een afgepaste
lijn, een "echelon" genoemd. Fietsers die hier deel
van uitmaken kunnen tot 40% energie besparen vergeleken met fietsers
die niet drafting in de groep.
Om zo efficient mogelijk te draften, moet de fietser zo dicht
mogelijk achter de fietser voor hem rijden. Veel professionals
rijden binnen centimeters achter de voorligger aan. Hoe kleiner
de afstand hoe minder wind-weerstand.
|
Le Tour de France: de grote wedstrijd
Aerodynamica speelt een enorme rol in de grootste wielrenwedstrijd
van de wereld, de Tour de France; overbrugging van 4000
kilometer in drie weken fietsen. Deze fietsers zijn
goed getest op: snelheid, strategie en hart. De fietsers
rijden meestal in een groep, een "peleton"
genoemd, wat een enorme draft veroorzaakt. In elke etappe
testen de wielrenners zichzelf in het bergterrein van
de Alpen en de Pyreneeen. De etappes kunnen 6 tot 8
uur duren waarin ze 145 tot 240 kilometer moeten afleggen.
De wielrenners kunnen daarin meer dan 10.000 calorieen
verbranden. Degene die de kortste tijdsduur heeft voor
al de etappes samen is de winnaar. Zoals de Tour-winnaar
Pedro Delgado in 1988 het uitdrukte:" Dit is de
oorlog van de wielrenners; zo noemen wij het".
De klimstukken in de Alpen en de Pyreneeen zijn steil en de
venijnige tegenwind die door de velden van Frankrijk waait betekent
dat de vlakke stukken maar weinig rust bieden. Een fietser alleen
kan tot een stilstand gedwongen worden. In deze condities, strekt
het peleton zich uit tot een diagonale lijn die een "echelon"
wordt genoemd. Deze afgemeten lijn van rijders is bedacht om
de koplopers te laten vechten tegen de wind, terwijl de volgers
kunnen schuilen, afwachtend op hun beurt aan kop te moeten fietsen.
Wanneer er een echelon wordt gevormd wordt de lengte ervan bepaald
door de breedte van de weg, wat resulteert in een onstuimige
strijd in de "goot" voor de laatste plaatsen in de
echelon lijn. Ondanks dat de fietsers in de echelon 15-30% voordeel
hebben kan het ook mislukken. Dankzij de Echelon kan de wedstrijd
gewonnen worden, maar het kan ook leiden tot een lange, nutteloze
achtervolging.
|
|